retraction یا استرداد مقاله
145 Views
تبعات self-retraction برای محقق
وقتی فهمیدید رده سلولی هایی که استفاده کردید خراب بود مسلما حس بدی پیدا می کنید. یا مثلا می فهمید اشتباه برچسب زنی وجود داشته. پس نتیجه گیری های آزمایش شما همه غلط هستند. بعد از آن بیشتر متوجه عمق فاجعه می شوید! شما سهوا جامعه علمی را گمراه کرده اید و محققین دیگر منابعشان را هدر می دهند تا آزمایشات شما را تکرار کنند. قبل از این که آسیب بیشتری در این وضعیت ایجاد بشود، شما خودتان مقاله را retract می کنید (یعنی self-retraction). این کار به جامعه علمی نشان می دهد که تحقیق شما نامعتبر است. اما پیامدش چیست؟
پیامدهای retract کردن مقاله
Retract کردن یک مقاله همیشه با کلاهبرداری آکادمیک گره خورده. پس اگر خودتان مقاله را retract کنید آیا محققین دیگر به کار شما اعتماد می کنند و به آن در آینده استناد می دهند؟ آیا در آینده کمک های مالی دریافت خواهید کرد؟ آیا اصلا می توانید شغل آکادمیک پیدا کنید؟
خبر خوب این است که جامعه علمی اصولا اشتباه سهوی را می بخشد. دانشمندان از این اشتباهات یاد می گیرند. همین طور، ادبیات موضوع را “تمیز می کند” که به نفع همه است. پس، تشویق به self-retraction برای جامعه علمی مفید بوده و کار درست است.
شاید بگویید داشتن یک مقاله که خودتان retract کرده اید در رزومه تان سوال برانگیز باشد. اما می توانید آن را به نفع خودتان به کار بگیرید. یعنی نشان می دهد که:
- درستی و صداقت در کار شماست.
- می توانید خودتان روی کار تفکر کنید و آن را نقادانه ارزیابی کنید.
- نسبت به هر کسی که فرضیات شما را به چالش بکشد، پذیرا هستید.
- از اشتباهاتتان درس می گیرید.
Self-retraction صرفا برای اشتباهات صادقانه کاربرد دارد.
پس گرفتن یک مقاله چاپ شده توسط نویسندگان را به دلایل بالا تشویق می کنیم. اما آیا نویسندگان کلاهبردار ممکن است از این مورد برای در رفتن از اتهامات کج روی علمی و چاپ مقالات کلاهبردارانه سوءاستفاده کنند؟
شاید محققین شیاد یک یا حتی دو بار بتوانند در بروند! اما جامعه علمی وقتی ببیند کسی مرتبا مقالاتش را خودش retract می کند به شک می افتد. در هر صورت، به هدف نهایی پاک و تمیز کردن ادبیات موضوع می رسیم. بدون شک ژورنال ها سیستم هایی را تعبیه کرده اند که می توانند سوءاستفاده از self-retraction را به حداقل برسانند.
چطور خودمان مقاله مان را retract کنیم؟
هیچ ژورنال (یا نویسنده ای) نمی خواهد مقاله چاپ شده را retract کند. البته بالاخره اشتباه پیش می آید و ژورنال ها دستورالعمل هایی برای retraction تعبیه کرده اند. این دستورالعمل ها به ناشرین آکادمیک کمک می کنند تا یک سری استاندارد کیفیت را حفظ کنند و مطمئن شوند که در رشته شان انسجام وجود دارد. این دستورالعمل ها ممکن است بین ژورنال ها متفاوت باشد. اما رویکرد کلی یکی است. شما باید موارد زیر را انجام بدهید:
- همه نویسندگان همکار مقاله را از بابت اشتباه مطلع کنید.
- به ادیتور ژورنال دلیل self-retraction را توضیح بدهید.
- از آن ها درباره دستورالعملهای self-retraction سوال کنید.
- در برخی موارد، درخواست مشاوره قانونی بکنید. تیم درگیر در چاپ مقاله از محققین گرفته تا ادیتورها درباره آن تصمیم می گیرند.
مثال های واقعی self-retraction اساتیدی از دانشگاه های پزشکی هاروارد و دانشگاه کالیفرنیا هستند که پس از فهم اشتباهشان در فرآیند تحقیق و مقاله نویسی، به آن اذعان داشتند و جامعه علمی هم خیلی نسبت به این مسئله پذیرا بود.
تفاوت مهم retraction با withdrawal در این است که retraction به فاز پس از پذیرش در ژورنال و در واقع پس از چاپ مقاله در ژورنال اشاره دارد، در حالی که withdrawal یعنی پس گرفتن در مرحله داوری.
پاسخگوی سوالات و نظرات شما هستیم