ساعات پاسخگویی

همه روزه از ساعت 09.30 الی 22

با ما تماس بگیرید

0912 484 6329

ایمیل ما

editacdmy@gmail.com

انتخاب ژورنال برای مقالات علمی

انتخاب ژورنال برای مقاله علمی

4133 Views

خلاصه مطالب انتخاب ژورنال:

  • ارسال متن مقاله به مناسبترین ژورنالها شانس چاپ آن را در زمان کوتاه تر بالا برده و از چند بار ریجکت شدن متن مقاله شما جلوگیری می کند.
  • فهرست شدن در پایگاه های داده مشهور نشان دهنده کیفیت، اعتبار و آوازه یک ژورنال بوده که به احتمال بیشتری توسط محققین خوانده می شوند.
  • چاپ مقاله در یک ژورنال ایمپکت بالا و یا دسترسی آزاد (open access) باعث می شود خوانش مقاله شما فرای حوزه های خیلی تخصصی برود و در نتیجه استناد بیشتری هم می گیرد.
  • DOI یا Digital object identifier باعث پایداری بیشتری مقاله و راحتتر پیدا شدن آن در موتورهای جستجو می شود. در واقع، چاپ در ژورنال هایی که DOI به شما می دهند شانس دیده شدن مقاله شما را بالاتر می برد.
  • حتما از ارسال متن مقاله خود به ژورنال های دسترسی آزاد بالقوه/ممکن/محتمل تقلبی (predatory) خودداری کنید. این ها ناشرانی هستند که اعتبارشان زیر سوال است.
  • تهیه متن مقاله طبق دستورالعملهای ژورنال و آشنایی با روند ارسال مقاله و هم چنین ردگیری آن باعث می شود کار پژوهشی شما ظرف مدت کوتاه تری چاپ شود.

کار ژورنال ها ارائه خدمات به عنوان یک کانال ارتباطی رسمی برای ایجاد ارتباط و اشاعه دانش علمی است. برای اطمینان از کیفیت علمی محتوا، تقریبا همه ژورنال ها یک سیستم peer-review پیاده می کنند تا اطلاعات صحیح در زمان درست به مخاطبین برسد. تخمین زده می شود که فقط نیمی از کارآزمایی های بالینی در آمریکا به چاپ می رسند. انتخاب ژورنال درست مهارتی است که همه نویسندگان باید در خود ایجاد کنند. انتخاب یک ژورنال مناسب از چند جهت بسیار مهم است:

  1. محتوای پژوهشی یک متن علمی زمانی به بهترین شکل به دست مخاطب هدف می رسد که در ژورنال مناسبی چاپ شود.
  2. ارسال متن مقاله به مناسبترین ژورنال شانس چاپ آن را بالاتر می برد.
  3. به این شکل، احتمال رد مقاله به دلایل قابل پیشگیری مثل خارج از حوزه کاری ژورنال بودن و عدم پذیرش انواع خاصی از مقالات (مثلا گزارشات موردی) از بین می رود.
  4. با کاهش تاخیر به خاطر چندبار ریجکت شدن، زمان شما صرفه جویی می شود.
  5. نهایتا، ژورنالی که مقاله شما در آن چاپ می شود مستقیم و غیرمستقیم بر پیشرفت حرفه ای شما اثر می گذارد، مثلا ارتقا، فرصت های پژوهشی بیشتر، دریافت کمک های مالی و اعتبار در بین همکاران و هم رشته ای ها.

برای این که بفهمید چطور متن مقاله توسط ژورنال ها بررسی می شود، یک فلودیاگرام جامع در زیر نشان داده شده که مبین چرخه بررسی متن مقاله است.

اگر حین انتخاب ژورنال دقت کافی به جزئیات زیر به خرج دهید، می توانید مناسبترین ژورنال را انتخاب کنید.

فرآیند پذیرش مقاله

اهداف و حوزه کاری ژورنال

هر ژورنالی در صفحه هوم خودش هدف و حوزه کاری ژورنال را می نویسد که شامل اصلی ترین زمینه های پژوهشی، تخصص مورد نظر، انواع مقالاتی که می پذیرد، و ملزومات لازم برای خوانش متن مقاله می شود. فهم اهداف و حوزه کاری ژورنال به شما کمک می کند تصمیم بگیرید که آیا مقاله خود را به این ژورنال ارسال بکنید یا نه. در اکثر موارد مقالات خارج از حوزه یا out of scope توسط ژورنال ریجکت می شوند. ادیتورها همیشه محتوای متن اولیه را بررسی می کنند تا ببینند قبل از شروع فرآیند peer review متن شما اهداف و حوزه کاری را رعایت کرده یا خیر.

مثلا در حوزه پزشکی، اگر محتوای متن اولیه مفهوم یا تئوری جدیدی است، ژورنال هایی که به دنبال جذب ایده های نوآورانه هستند را انتخاب کنید (مثلا Journal of theoretical biology یا Acta Biotheoretica). برخی ژورنال ها فقط پژوهش های پایه ای و اساسی را چاپ می کنند مثل BMC Genomics، the Journal of Gene Medicine، Molecular Oncology و غیره. یک سری ژورنال ها هم هستند که هم پژوهش های بنیادی و هم کاربردی را چاپ می کنند مثل Oncoratget، International Journal of Cancer، BMC Cancer و غیره.

راه ساده تر انتخاب ژورنالی که با متن علمی دستنوشته شما می خواند این است که به سراغ رفرنس ها بروید و ببینید آن ها در چه ژورنال هایی چاپ شده اند. اگر ژورنالی در رفرنس ها هست که بیش از یک بار آمده، پس نشان می دهد که احتمالا کارهای مرتبط به آن را هم می پذیرد و پس گزینه خوبی برای ارسال متن مقاله است.

کلمات کلیدی هم می توانند برای جستجو درباره ژورنال مناسب استفاده شوند. این کار را باید در موتورهای جستجوی قوی ای مثل Google Scholar، PubMed (با استفاده از Medical Subject Heading (MeSH)) انجام دهید که پژوهش های مشابه را به ترتیب الفبا فهرست می کند. انتخاب ژورنالی که بیشتر در PubMed ظاهر می شود گزینه خوبی برای ارسال متن است. نرم افزارهای آنلاینی مثل eTBLSAT هم می توانند برای جستجو راجع به ژورنال هایی که کارهای مشابه چاپ می کنند استفاده شود.

————————————————————-

تخصصی/ بین رشته ای بودن

ژورنال های معتبری هستند که کارهای پژوهشی بین رشته ای چاپ می کنند. مثال آن در حوزه پزشکی، جراحی و حوزه های مرتبط عبارتند از New England Journal of Medicine و Lancet. اما ژورنال های دیگری هستند که صرفا روی یک تخصص تمرکز می کنند مثل Journal of Gastreoenterology and Hepatology و Journal of Pancreas. انتخاب ژورنال طبق تخصص کار علمی شانس چاپ آن را در ژورنال مدنظرتان بالا می برد. به علاوه، باعث می شود متن شما وارد ژورنالی شود که مخاطب هدف آن را خواهد خواند و به این ترتیب بیشترین فایده را برای خوانندگان مورد نظر خواهد داشت.

ارسال متن اولیه ای که روی یک حوزه خیلی خاص کار کرده به ژورنال های بین رشته ای ممکن است خیلی مورد استناد قرار نگیرد و اثربخشی کمتری برای مخاطب هدف داشته باشد چرا که اکثر ژورنال های بین رشته ای موضوعات به نسبت عمومی را پوشش می دهند. اما ژورنال های معتبری مثل New England Journal of Medicine (NEJM) یا Lancet استثنا هستند. راه ساده برای انتخاب یک ژورنال تخصصی این است که ببینید چقدر در بین همکاران شما محبوب و معتبر است.

خلاصه این که استفاده از نظر همکاران و متخصصین راجع به ژورنال هایی که می خوانند می تواند کمک شایانی به شما برای انتخاب ژورنال بکند. ژورنال های موجود در یک حوزه تخصصی مشخص را می توانید به کمک موتورهایی جستجویی مثل https://www.biomedcentral.com/journals هم انجام دهید.

—————————————————-

نوع متن مقاله: پژوهش اصیل (original research)، گزارش موردی، مرور، نامه به سردبیر

خیلی از ژورنال های با ایمپکت بالا اصلا گزارش های موردی یا موارد مشابه آن را چاپ نمی کنند. پس ارسال متن مقاله به این ژورنال ها نه تنها باعث ریجکشن می شود، بلکه وقت زیادی را هم تلف می کند تا جواب رد مقاله را هم به شما بدهند. نوع متنی که ژورنال ها می پذیرند را می توانید از روی صفحه حوزه کاری آن (scope) و دستورالعمل نویسندگان بفهمید. به علاوه، PubMed معیارهای مختلفی را برای محدود کردن حوزه جستجو فراهم می کند. این به شما کمک می کند تا ژورنالی را پیدا کنید که در آن انواع manuscript های مشابه قبلا چاپ شده است.

Case report یا Case series هم که از اسمشان مشخص است مقالات گزارش موردی هستند و ژورنال های کمتری آن ها را چاپ می کنند.

نامه به سردبیر نوعی نامه خلاصه و مفید راجع به یک یافته علمی یا پرسش راجع به مقاله علمی چاپ شده در آن ژورنال است. خیلی اوقات ادیتور این گزینه را در اختیار نویسنده قرار می دهد تا متن اولیه مقاله را به نوعی نامه کوتاه به ادیتور تبدیل کند خصوصا وقتی که متن اولیه معیارهای یک مقاله کامل را برای چاپ برآورده نمی کند اما پیام یا محتوای جالبی دارد. در اصطلاح short communication و Letter to Editor در یک ژورنال معتبر هم چنان خیلی خوانده می شود و می تواند استندادهای زیادی را هم دریافت کند. البته Letter to Editor عموما چکیده ندارد و برای همین نمی تواند مخلص و جان کلام مقاله را که عملا ضروری ترین قسمت آن است را ارائه بدهد.

مقالات review هم معمولا توسط گروهی از افراد با یک تخصص مشخص درباره یک حوزه نوشته می شود و معمولا ادیتور آن را درخواست می کند.

———————————————————————————

محلی/بین المللی

چاپ مقاله در یک ژورنال بین المللی آن را در اختیار تعداد بسیار زیادی از محققین و مخاطبین هدف قرار می دهد. در ضمن، شانس گرفتن استناد هم در آن بیشتر است و اعتبار نویسندگان را در بین همکاران و در نهایت شانس دریافت کمک هزینه برای پژوهش های آتی را بالا می برد. اما پژوهش های انجام شده روی یک موضوع خاص یک منطقه را می توان به ژورنال های محلی فرستاد زیرا متن علمی آن حوزه محلی شاید برای خوانندگان جهانی جذابیتی نداشته باشد. توجه کنید که وجود کلمه “بین المللی” لزوما باعث نمی شود که آن ژورنال حتما و واقعا جهانی باشد. از آن طرف، خیلی از ژورنال های محلی و منطقه ای هستند که در خارج از کشور بیشتر هم خوانده می شوند. از آن جایی که فهرست شدن و دریافت استناد شاخص های بهتری برای ارزیابی کیفیت یک ژورنال هستند، پس تمایز بین بین المللی و محلی خیلی محلی از اعراب ندارد.

————————————————————-

فهرست شده / نشده

بودن یک ژورنال در پایگاه های داده معتبر و فهرست شدن در آن ها نشان دهنده کیفیت آن ژورنال است. هدف هر نویسنده ای این است که تحقیقش به راحتی توسط محققین دیگر پیدا شود تا محتوای علمی به بیشترین تعداد خواننده برسد. دیده شدن ژورنال نقش مهمی در این هدف بازی می کند. ژورنال های فهرست شده عموما راحتتر و بیشتر توسط محققین پیدا می شوند چرا که فهرست بودن در یک پایگاه داده مشهور نشان دهنده کیفیت ژورنال، اعتبار و آوازه آن است. البته فهرست بودن در یک پایگاه داده خاص تضمین کننده این نیست که آن ژورنال تقلبی یا predatory نیست. برای مثال، خیلی از ژورنال ها و ناشران آن ها که توسط Copernicus فهرست شده اند در بلاگ Beall به عنوان ژورنال های بالقوه تقلبی فهرست شده اند.

در حوزه پزشکی، پایگاه داده های مشهور فهرست کننده برای انتخاب ژورنال عبارتند از:

  1. Medline (Index Medicus)
  2. PubMed Central
  3. Science Citation Index
  4. Embase/Excerpta Medica
  5. Scopus
  6. IndMED

در واقع، PubMed نوعی موتور جستجو است که ژورنال های فهرست شده را شناسایی می کند. این کار را با جستحو در پایگاه های داده های مختلفی مثل Medline و PubMed Central انجام می دهد و در ضمن رایگان است. موتورهای جستجوی رایگان دیگری هم وجود دارند مثل Google Scholar و Scirus که توسط Elsevier پشتیبانی می شوند. اگرچه صفحه خانه هر ژورنال اطلاعاتی را راجع به فهرست شدن آن ها می دهد، اما بد نیست برای اطمینان همان اطلاعات را در موتورهای جستجوی عنوان شده هم بررسی کنید.

——————————————————

ایمپکت فکتور ژورنال (JIF) و Citation Index (CI)

اطلاعت راجع به این دو شاخص را در صفحه …. می توانید دقیق مطالعه کنید.

————————————————–

زبان ژورنال

اکثر پژوهش های علمی به زبان انگلیسی چاپ می شوند. اگرچه اثرگذاری زبان ژورنال غیر از انگلیسی محدودتر از انگلیسی است (به دلیل خوانش کم صرفا در سطح بومی و منطقه ای)، اما ژورنال های زبان دیگری مثل فرانسوی، چینی، آلمانی، کره ای، ایتالیایی و غیره هم وجود دارند که برای چاپ مقالات منطقه ای قابل استفاده هستند. خیلی از ژورنال ها اجازه چاپ متن اولیه مقاله را به دو زبان می دهند البته بعد از آن که ملاحظات اخلاقی و قانونی آن تایید شد. به این ترتیب افراد و مخاطبین بیشتری آن مقاله را خواهند خواند.

————————————————–

آنلاین دربرابر کاغذی و تعداد شمارگان

اکثر ژورنال ها در سال های اخیر هم نسخه آنلاین و هم چاپی دارند. فرمت آنلاین فواید زیادی دارد مثل جستجوی سریع، استخراج راحت اطلاعات، دیده شدن در مقیاس بزرگتر، تغییرات کمتر در تصاویر رنگی و عدم نیاز به محدود کردن تعداد کلمات. البته محققین در نقاط مختلف جهان و پیشینه های مختلف ممکن است هنوز هم با نسخه چاپی راحت باشند. نسخه چاپی برای انجام پلی کپی و آرشیوکردن هم استفاده می شود. ارسال متن مقاله به ژورنال های در اصطلاح hybrid که هر دو نوع نسخه را دارند شانس دیدن شدن مقاله شما را افزایش می دهند.

ژورنال هایی که شمارگان بیشتری دارند (مثل هفتگی یا هر دو هفته) معمولا مقالات بیشتری نسبت به آن هایی که شمارگان سالانه یا دو بار در سال دارند چاپ می کنند. ژورنال های کمی هم هستند که شمارگان آنلاین بیشتر و چاپی کمتر دارند. انتخاب ژورنال های با شمارگان ماهانه، هر دو هفته، و هفتگی شانس چاپ متن مقاله را نسبت به ژورنال های با چاپ سالانه افزایش می دهند.

——————————————————-

دسترسی آزاد (open access)

یک ژورنال open-access امکان خواندن متن کامل مقالات را به خواننده می دهد (منظور هم چکیده و هم سایر قسمت ها). دسترسی آزاد باعث می شود مقاله فراتر از حوزه خیلی تخصصی اش خوانده شود و شانس گرفتن استناد بیشتر را هم بالا می برد چون که بیشتر دیده می شود. البته اکثر ژورنال های open access مبلغی را از نویسندگان دریافت می کنند تا محتوای مقاله آن ها را به همه به صورت آنلاین نشان دهند. با انتخاب open access، نویسنده می تواند حق کپی رایت متن را نزد خود نگه دارد. اکثر ژورنال ها این انتخاب را به نویسندگان می دهند که اگر خواستند حالت open access را انتخاب کنند. مبلغی که هر ژورنال می گیرد بر حسب نوع مقاله متفاوت است، مثلا از 100 دلار برای گزارش های موردی شروع می شود تا 1500 دلار برای مقالات اصیل.

——————————————————————

کیفیت Peer reviewing و نرخ پذیرش مقاله

کیفیت فرآیند peer-reviewing را می توان با محاسبه مدت بین اولین ارسال متن مقاله تا تاریخ پذیرش آن که اکثرا در صفحه اول متن مقاله نوشته می شود سنجید. مدتی طولانی تر از 3-4 ماه نشان دهنده یک سیستم peer-review ضعیف است و به نویسنده هشدار می دهد که تاخیر قابل توجهی راجع به تصمیم گیری روی متن آن ها وجود دارد. از آن طرف، اگر فرآیند peer-review خیلی دیگر کوتاه باشد، احتمالا سیستم آن ضعیف و کیفیت هم پایین است. ژورنال های کمی هستند که فرآیند بررسی مقاله و سیستم peer review را سریع انجام می دهند به این شرط که نویسندگان توضیح دهند و توجیه کنند چرا می خواهند این کار سریع انجام شود. یک سری ژورنال ها از نویسندگان می خواهند تا داور بالقوه را مشخص کنند تا فرآیند داوری کوتاه شود.

نرخ پذیرش مقاله معمولا در صفحه خانه ژورنال ها قابل مشاهده است. یک سری ژورنال های با ایمپکت بالا مثل NEJM نرخ پذیرش پایین 5 درصد دارند یعنی مقاله ارسال شده باید کیفیت علمی بالایی برای چاپ داشته باشد. نرخ پذیرش بالای 50 درصد عموما برای چاپ پژوهش های با کیفیت خوب معقول است.

——————————————————————

پرستیژ و ثبات

هر چقدر که مدت فعالیت انتشار بیشتر باشد، آن ژورنال معتبرتر و باثبات تر است. البته ژورنال های جاافتاده ای که در پایگاه های داده متعددی فهرست شده اند و چرخه پردازش مقاله آن ها کوتاه است بعضا نرخ رد بالاتری هم دارند. از آن طرف، ژورنالی که در سال اخیر شروع به کار کرده احتمالا نرخ پذیرش بالاتری دارد اما به تبع آن ثبات و اعتبار آن شاید کمتر باشد. نتیجه اش می شود کمتر دیده و خوانده شدن مقاله چاپ شده. اعتبار ناشر، افتخارات آکادمیک و اعتبارنامه های سردبیر و هیئت تحریریه و هم چنین تجربه داوران در آن حوزه مشخص کننده اعتبار و پرستیژ ژورنال هستند.

Digital Object Identifier (DOI) یک عدد منحصربفرد مانند شماره شناسنامه برای هر مقاله چاپ شده هست. ارائه DOI باعث ثبات بیشتر مقاله و راحتتر پیدا شدن آن در موتورهای جستجو می شود. ناشران و ژورنال هایی که DOI ارائه می دهند باثبات تلقی می شوند و گزینه های خوبی برای ارسال متن مقاله هستند. آژانس های فهرست کننده هم چنین شناسنامه ای مثل PMID (PubMed Identifier) ارائه می دهند که همان کار DOI را می کند. ژورنالی که در این پایگاه داده فهرست شده نیز برای ارسال و چاپ مقاله باثبات حساب می شود.

——————————————————–

مسائل اخلاقی و قانونی

وبسایت آموزنده و کاربرپسند ژورنال ها ارسال متن مقاله را آسان می کند. حتما باید اسناد انتقال کپی رایت، تضاد منافع (conflict of interest) و سیاست های آشکارسازی کمک هزینه های ژورنال را بادقت بخوانید. هم چنین، سیاست های ژورنال را راجع به محرمانگی، و ملاحظات اخلاقی انتشار و موارد اخلاقی پزشکی را بررسی کنید. اکثر ژورنال های معتبر سیاست های مشخص و جاافتاده ای درباره مسائل بالا دارند و صراحتا اطلاعات کافی در این باره در سایت خود قرار می دهند. ارسال متن مقاله به هر ژورنال جدیدی نیاز به بررسی مسائل اخلاقی و قانونی دارد تا از رد مقاله یا پسگیری پس از ارسال جلوگیری شود.

————————————————–

ژورنال های تقلبی open-access بالقوه، ممکن، و احتمالی

نویسندگان باید خیلی مراقب باشند تا متن مقاله خود را به ژورنال های open-access تقلبی بالقوه، ممکن یا احتمالی نفرستند. این ژورنال ها به ناشران مستقل open-access مشکوک تعلق دارند که اصلی ترین هدف آن ها ایجاد و سوء استفاده از یک پلتفرم open-access در ازای در ازای دریافت وجه بدون ارائه خدمات قانونی مثل تحریریه و انتشار است. این ژورنال ها را می توانید با مشخصه های زیر بشناسید:

  • پذیرش متن مقاله فورا و بدون peer-review یا ارزیابی کیفی
  • عدم نمایش هزینه پردازش مقاله تا پذیرفته شدن آن
  • راه اندازی کارزارهای متعدد برای ارسال متن مقاله یا ارائه خدمات هیئت تحریریه
  • فهرست کردن دانشگاهیان شناخته شده به عنوان اعضای هیئت تحریریه بدون اطلاع آن ها / دادن اجازه به آن ها برای استعفا از هیئت تحریریه
  • انتساب دانشگاهیان تقلبی به عنوان هیئت تحریریه
  • تقلید از نام یا ظاهر وبسایت با دادن کمی تغییر یا اضافه کردن ژورنال های شناخته شده
  • نمایش مکان تقلبی (آدرس دفتر ناشر)
  • استفاده غلط از ISSNs، و یا ایمپکت فکتورهای تقلبی و ناموجود

فردی به نام Jeffrey Beall به صورتی دقیق ناشران open-access را بررسی کرده و لیست جامعی از ژورنال های open-access احتمالی، ممکن یا بالقوه تقلبی را تهیه کرده است. لیست این ژورنال های مشکوک را در لینک https://scholarlyoa.com/publishers/ می توانید پیدا کنید.

———————————————————–

دستورالعمل نویسندگان

هر ژورنالی دستورالعمل نویسندگان را مشخص می کند و تاکید دارد که نویسندگان حتما آن را بخوانند و قبل از ارسال، متن خود را طبق آن درست کنند. این دستورالعمل شامل فرمت متن مقاله برای ارسال، تعداد کلمات هر بخش از مقاله (محدودیت تعداد کلمات)، اطلاعات لازم برای صفحه عنوان، الزامات خاص آن ژورنال، و غیره می شود. خواندن این دستورالعمل و آماده سازی متن مقاله طبق آن مانع از تاخیر بی مورد در پردازش اولیه مقاله می شود. هم چنین نشان می دهد که نویسنده متوجه سیاست های ژورنال شده و تلاش های لازم را برای آماده سازی متن مقاله طبق دستورالعمل ها داشته. نتیجه آن افزایش شانس پردازش سریغ مقاله خواهد بود. این دستورالعمل هم چنین شامل چک لیستی می شود که مشخص می کند چه اسنادی برای ارسال متن مقاله لازم است. نبود هر کدام از این اسناد در طول ارسال آنلاین متن مقاله به وقفه در فرایند می شود و حتی نویسنده را مجبور می کند فرآیند را چند بار تکرار کند. جدول زیر چک لیست لازم برای ارسال متن مقاله به یک ژورنال را نشان می دهد.

الزامات اضافی خاص هر ژورنال: چک لیست به طور کلی شامل موارد زیر می شود:
هایلایت های مقاله Cover Letter
اظهاریه اشتراک گذاری داده ها صفحه عنوان
گواهی تصویب کمیته اخلاق/ هیئت تحریریه موسسه متن اصلی (متن بدون نشان دادن هویت نویسنده/موسسه)
رضایت نامه شرکت در پژوهش جداول
اظهاریه آمار زیستی شکل ها
فایل های صوتی/ویدئویی اسناد/محتویات تکمیلی
توجیه ضرورت انجام داوری به صورت سریع فرم امضاشده کپی رایت
گواهی ویرایش مقاله/ عدم سرقت ادبی اظهاریه تضاد منافع / اظهاریه افشای مالی

———————————————————–

فواید ارسال متن مقاله به صورت آنلاین (OMS)

عموما دو نوع ارسال متن وجود دارد. در حالت آنلاین، متن مقاله از طریق وبسایت ژورنال طبق مراحلی از پیش تعیین شده و الزامات ارسال می شود. نوع دوم، ارسال از طریق ارسال پستی و سنتی (snail mail) هست که طی آن متن مقاله و اسناد مربوطه چاپ شده و به آدرس دفتر هیئت تحریریه ارسال می شود. نامه نگاری های بعدی هم از طریق نامه پیگیری می شود. در عصر حاضر، عملا دیگر ارسال پستی مقاله منسوخ شده و حالت آنلاین تقریبا در 100 درصد موارد استفاده می شود. فواید حالت آنلاین عبارتند از:

  1. پردازش سریع متن بدون تاخیر چرا که دیگر نیازی به رسیدن نامه به آدرس پستی نیست.
  2. ارزان تر بودن چرا که نیازی به چاپ و ارسال پستی ندارد
  3. از تاخیر به خاطر نامه نگاری، اصلاحات و ارسال دوباره جلوگیری می کند.
  4. تصمیم نهایی ظرف یک مدت معقول و اطلاع رسانی به نویسندگان در زمانی کوتاه تر. نتیجه: کاهش زمان چرخه پردازش مقاله که به نویسندگان کمک می کند اگر متن ریجکت شد در کوتاه ترین زمان آن را به ژورنال دیگری بفرستند.

——————————————————

تضاد منافع و افشای مالی

همه نویسندگان متن مقاله باید اظهاریه تضاد منافع بالقوه یا حقیقی را امضا کنند. این اظهاریه در وبسایت ژورنال موجود بوده و نویسندگان باید طی فرآیند ارسال متن آن را آپلود کنند. هر گونه کمک هزینه یا گرنت مالی از منابع/آژانس های تامین مالی درون دانشگاهی / برون دانشگاهی هم باید در اظهاریه به عنوان بخشی از الزامات استانداردهای بین المللی اخلاقیات چاپ مقاله بیان شود. اگر بعدا تضاد منافع پیدا شود می تواند به عواقب ناخوشایندی منجر بشود مثل پس گیری متن مقاله یا تعقیب قانونی نویسندگان.

————————————————

توافق انتقال کپی رایت

فرم کپی رایت سندی قانونی است که تمام مالیکت کپی رایت را برای چاپ، چاپ دوباره انتشار دوباره و غیره منتقل می کند. هر ژورنالی فرم کپی رایت مخصوص به خودش را دارد که باید توسط تمام نویسندگان امضا شده و قبل از پذیرش مقاله ارسال شود. فرم اظهاریه کپی رایت شامل عنوان مقاله، نام تمام نویسندگان، affiliation های آن ها و جزئیات تماس نویسندگان مسئول می شود.

—————————————————–

فرآیند ارسال متن مقاله

هر ژورنالی از نویسنده می خواهد که به وسیله یک نام کاربری و کلمه عبور در سایت ثبت نام کند. با لاگین کردن به عنوان نقش نویسنده او را به صفحه ارسال متن می برد. از آن جایی که اسناد باید به ترتیب ارسال شوند، هر گونه نقصی در ارسال باعث توقف فرآیند ارسال می شود. نویسنده می تواند بعد از ذخیره فرآیند ارسال تا هر جایی که رسیده log out کند. وقتی که سند مورد نیاز آماده شد، نویسنده می تواند دوباره لاگین کند و فرآیند ارسال را ادامه دهد. فرآیند ارسال آنلاین برای یک مقاله در تصویر زیر نشان داده شده. وقتی که همه اسناد مورد نیاز آپلود شد، PDF ساخته می شود. حتما PDF را از نظر وجود اشتباه چک کنید چرا که PDF قابل تغییر نیست. مجوز تایید PDF در اکثر ژورنال ها صرفا به نویسنده مسئول داده می شود.

شکل

——————————————-

سیستم ردگیری متن مقاله

اکثر ژورنال ها از یک سیستم ردگیری و ارسال آنلاین مشترک استفاده می کنند (مثلا Manuscript Central (ScholarOne)). پس از غربالگری اولیه برای تطابق بین محتوای متن مقاله و حوزه ژورنال، یک شماره مرجع (ID) صادر می شود. تایید دریافت متن مقاله به وسیله این ID به همه نویسندگان ایمیل می شود. چرخه پردازش متن مقاله را می توانید به صورت خط زمانی و به کمک همین ID روی صفحه وبسایت ژورنال ردگیری کنید. نامه نگاری های بعدی درباره داوری/اصلاحات/تصمیم گیری ها و غیره از طریق ایمیل به نویسنده مسئول خواهد رسید.

شکل ارسال متن مقاله

———————————————

پسگیری متن مقاله و عواقب آن

منظور از پسگیری یا withdrawal متن مقاله این است که نگرانی جدی ای راجع به داده ها و نتایج وجود دارد که ممکن است منجر به مسائل اخلاقی در انتشار آن شود. تقاضای پسگیری مقاله را نویسنده مسئول می تواند پس از توافق با نویسندگان دیگر انجام دهد. تقاضا باید برای ادیتور ارسال شود و دلیلش هم کاملا شفاف باید بیان شود. وقتی که متن اولیه در فرآیند داوری است و قبل از چاپ نهایی، این ادیتور است که حرف آخر را راجع به پسگیری می زند. اگر پسگیری بعد از چاپ انجام شود، به صورت “چاپ پس گرفته شده” روی وبسایت ژورنال و موتورهای جستجو نمایش داده خواهد شد.

پسگیری نظرات منفی ای را راجع به نویسندگان در جامعه بین المللی ایجاد می کند. این مسئله خصوصا برای نویسندگان جوانی که حرفه پژوهشی خود را تازه آغاز کرده اند مضر است. در ضمن ژورنال ها یک سری تحریم های بازدارنده مثل جریمه نقدی یا رد مقاله از تمام نویسندگان برای مدتی مشخص اعمال می کنند. ژورنال های مرتبط با آن ناشر هم ممکن است نویسندگان را در لیست سیاه قرار دهند که بسیار برای آن ها منفی است. همه نویسندگان مقاله باید از استاندارد بین المللی اخلاقیات انتشار مقاله که توسط کمیته اخلاقیات نشر (COPE) منتشر شده مطلع باشند. تمام ژورنال های معتبر از این استاندارد پیروی می کنند.

مطالب مرتبط مفید

آکادمی ویرایش ایران

آکادمی ویرایش ایران از سال 1395 فعالیت حرفه ای خود را در زمینه ویرایش تخصصی مقالات علمی (ویرایش نیتیو)، ترجمه فارسی به انگلیسی حرفه ای مقالات برای ارسال به ژورنال های ISI و آموزش مقاله نویسی تخصصی و جامع آغاز کرد.

بدون نظر

پاسخگوی سوالات و نظرات شما هستیم

•   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •   •  

نظرات شما