برنامه ریزی و مقدمات مقاله نویسی
5013 Views
چند نکته مهم:
هر روزه، 7000 مقاله علمی نوشته می شود اما لزوما خیلی از آن ها برای چاپ پذیرفته نمی شوند.
حداقل دو سوم مقالات علمی چاپ شده توسط محققینی نوشته می شود که زبان اول آن ها انگلیسی نیست.
حدودا 20 درصد نظرات داوران حین داوری برای چاپ مقاله به مشکلات زبان انگلیسی مربوط می شود.
طبق یک گزارش، فقط حدود 12% فارغ التحصیلان دانشگاه های اسپانیا و ایتالیا به دو سطح بالای تست سواد استاندارد (standard literacy test) رسیده اند در حالی که حدود 13% دانش آموزان دبیرستانی در هلند و ژاپن به این سطح نائل شده اند.
تنها در اتحادیه اروپا حدود 250000 دانشجوی دکتری وجود دارد.
چین حدود 1 میلیون محقق دارد. این اعداد برای ژاپن 675000 و روسیه 500000 است.
در این بخش از سایت آکادمی ویرایش ایران، می خواهیم فواید چاپ مقاله را بررسی کنیم و رویکردهای مختلفی را برای موارد زیر پیشنهاد کنیم:
- انتخاب ژورنال درست و فهم این که ادیتور چه انتظاری از مقاله دارد (از نظر محتوا، سبک و ساختار)
- تصمیم راجع به ترتیب نوشتن قسمتهای مختلف مقاله (مقدمه، روش ها، …)
- خوشحال کردن داوران
سوال اول: چرا باید مقاله چاپ کنم؟ چطور بدانم که تحقیقم ارزش چاپ شدن دارد؟
شما زمانی انگیزه برای نوشتن مقاله خوب خواهید داشت که دقیقا فکر کرده باشید چرا می خواهید تحقیقتان چاپ شود. یکی از دلایل احتمالا این است که معتقدید می توانید شکافی در دانش رشته تان را پر کنید. بد نیست که خیلی خلاصه این contribution را روی کاغذ بنویسید و مطمئن شوید که ایده ناب و قبلا استفاده نشده ای است.
یکی از کامنتهایی که خیلی از محققین و دانشجویان ایرانی از داوران در رد مقاله خود دریافت می کنند، مورد زیر است:
“قابل قبول نیست. هیچ گونه دانش، علم یا کشف جدیدی به ما ارائه نمی دهد”.
این نوع کامنت ممکن است حتی 6 ماه بعد از سابمیت (ارسال) مقاله به ژورنال به دستتان برسد. معنایش هدررفتن زمان و انرژی بسیار زیادی است که صرف این مقاله کرده اید.
پس، قبل از شروع به نوشتن متن مقاله، باید درک کاملا شفافی راجع به موارد زیر داشته باشید:
- هدف مقاله
- مهم ترین یافته ها و این که چطور قرار است نشان دهید درست و مستدل هستند
- این یافته ها از چه نظر با دانش قبلی متفاوت است و اصلا چیزی اضافه می کند
شما به طور ضمنی از اهمیت یافته های خود مطلعید – به هر حال، به احتمال زیاد ماه ها و حتی شاید سال ها روی پروژه خود کار کرده اید.
اما خواننده این موارد را نمی داند.
شما باید پیغام کاملا روشنی به خواننده برسانید.
بحث و ارائه یافته ها به همکارانتان به شما کمک می کند بفهمید کلیدی ترین یافته هایتان چه بوده.
حالا فهرستی از یافته های کلیدی خود تهیه کنید و مهم ترین آن ها را انتخاب کنید چرا که برای همه آن ها فضا وجود ندارد (یعنی ژورنال مد نظر شما محدودیت کلمه قائل خواهد بود). بعد، برای هر یافته کلیدی، تصمیم بگیرید که آیا توضیح ممکن دیگری هم وجود دارد که نتایج شما را به خوبی توضیح دهد. برای این کار، دوباره به ادبیات موضوع نگاهی بیندازید. مطمئن شوید که هیچ گونه سوگیری (bias) در توضیح یافته هایتان وجود ندارد. سپس، توضیحی بنویسید و بگویید که چرا فکر می کنید هر کدام از این یافته های کلیدی درست هستند. البته که توضیحتان باید به گونه ای باشد که نشان می دهد پذیرای تفاسیر مختلف هستید.
این پیشنهادات بالا به شما کمک خواهد کرد تصمیم بگیرید که آیا مقاله برنامه ریزی شده تان واقعا مطلب جدیدی برای ارائه به علم دارد یا خیر.
———————————————–
چه ژورنالی انتخاب کنم؟
اگر قبلا مقاله ای نوشته اید و استاد راهنمایتان ژورنال خاصی را برای چاپ مشخص نکرده، بد نیست که از همکاران یا دانشجویان دیگر در گروه پژوهشی خود بپرسید که چه می خوانند و علاقمند به چاپ مقاله در چه ژورنال هایی هستند.
حتی اگر بار اولتان است مقاله می نویسید، دلیل نمی شود که هدفتان ژورنال های بی کیفیت باشد. پیشرفت علمی/حرفه ای شما خیلی بستگی به چاپ مقاله در ژورنال های معتبر (ایمپکت بالا) دارد.
ایمپکت فکتور یا ضریب تاثیر معیاری است که میزان سطح بالابودن ژورنال را نشان می دهد. ایمپکت بالا یعنی ژورنال بیشتر خوانده می شود و به احتمال بیشتری محققین دیگر به کار شما استناد می کنند. در اینترنت جداول ضریب تاثیری که ژورنال های peer-reviewed را رتبه بندی می کنند قابل دسترسی هستند (از Google Scholar می توانید استفاده کنید).
البته، نظر به سختی چاپ مقاله در ژورنال های ایمپکت بالا، بد نیست اول با مقالات کوتاه (short article) یا “letter” شروع کنید. مرور ادبیات موضوع یا متنی که به روش شناسی های مختلف می پردازد نیز نسبتا ساده چاپ می شوند. مثلا، اگر پزشکی می خوانید، بد نیست یک مرور بالینی بنویسید (یک مقاله 2500 کلمه ای که اساسا مرور ادبیات مربوط به مدیریت بیماری های رایج و مهم است). اکثر رشته های دانشگاهی همچین معادلی هم دارند.
وقتی که سه الی چهار ژورنال کاندید را انتخاب کردید، به سبک های آن ها نگاه کنید و به مخاطبشان فکر کنید – یعنی ادیتورها و خوانندگان چه انتظاری از این مقالات دارند؟
//
موضوعی که قرار است راجع بهش مقاله بنویسید صد البته باید به ژورنال مقصد مربوط باشد. بعضا بد نیست اول ژورنال را انتخاب کنید و بعد به سراغ موضوع بروید. سپس، تصمیم می گیرید که روی کدام بُعد از تحقیق بیشتر تمرکز کنید تا مطابق انتظارات ژورنال مقصد باشد.
**نکته خیلی مهم: خیلی ژورنالهای آنلاین هستند که خدماتشان را با دادن ایمیل به محققین از همه جا بی خبر! تبلیغ می کنند. به هیچ عنوان گول این ها را نخورید و مقاله خود را به آن ها نفرستید، چرا که یا تقلبی هستند یا در بهترین حالت ایمپکت فکتور ندارند.
————————————————-
از کجا بدانم ادیتور دقیقا دنبال چیست؟
هر چقدر می توانید مقالات ژورنال مقصدتان را بخوانید. به این شکل، تصویر شفاف تری از انتظارات ادیتورهای ژورنال به دست میاورید تا در نهایت مقاله خودتان را هم شبیه به آن موارد بنویسید. ادیتورها معمولا دوست دارند موارد زیر را در متن اولیه مقاله ببینند:
نوع مقاله: پژوهش اصیل (original research)، مرور سیستماتیک،
موضوع: موضوع داغ (مسائل روز)، اصیل و نوآورانه، یا بحث برانگیز، یا کلاسیک
هدف: شفافیت هدف یعنی اهداف پژوهش خیلی باید شفاف باشند.
خود پژوهش: به درستی انجام شده یا نشده، روش شناسی شفاف، اخلاقی بودن، قابلیت انجام مجدد، نبود سوگیری (bias)، اذعان به محدودیتهای پژوهش
نتایج: متناظر با اهداف پژوهش؛ کاملا جدید یا تایید نتایج محققین دیگر خصوصا در همان ژورنال؛ نه خیلی باز و کلی که بی معنی جلوه کند و نه دیگر خیلی محدود که اصلا به خارج از حوزه تخصصی شما قابل تعمیم نباشد.
طول مقاله: کوتاه یا بلند
سبک: شخصی (we, I)، یا غیرشخصی (منحصرا زمان مجهول)، یا ترکیبی (شخصی و غیرشخصی)
بعضا ژورنال ها مسائل زمینه های موضوعی ویژه ای را برای موضوعات داغ یا خاص تعیین می کنند. این موارد ماه ها قبل از چاپ اعلام می شوند. پس حواستان به این موارد هم باشد چرا که شاید یکی از همین مسائل دقیقا به موضوع شما بخورد.
——————————————————–
منظور از آماده سازی مقاله نویسی چیست؟
وقتی که ژورنالتان را انتخاب کردید، به پراستنادترین مقالات توجه کنید تا ببینید چطور نویسندگان مراحل مختلف پژوهش خود را ترکیب بندی کرده و ارائه می دهند. سعی کنید از مقالاتی استفاده کنید که احتمالا در قسمت مرور ادبیات مقاله به آن ها اشاره می کنید. در ضمن این مقالات باید کاملا به موضوع شما مرتبط باشند و یا مقالات کلاسیک حوزه کلی شما باشند.
مثلا، می توانید جدولی درست کنید و همه یا اغلب موارد زیر را در آن پوشش دهید:
- مشکلی که پژوهش به آن می پردازد
- اطلاعات زمینه ای و منابع مرتبط
- المان هایی که به نوآوری پژوهش اعتبار می بخشد
- مدل مفهومی، روش شناسی یا رویه ای که مقاله در نظر می گیرد
- مواد، تجهیزات، و نرم افزارهای مورد استفاده
- روش مورد استفاده و مراحل عملیاتی انجام شده توسط محقق
- نتایج به دست آمده
- تحلیل و تفسیر نتایج
- نقاط قوت و ضعف پژوهش، insight هایی که از پژوهش به دست آمده
- پیامدهای آینده پژوهش
سپس، می توانید جدول را خیلی خلاصه برای هر کدام از این مقالات پر کنید. این کار به شما کمک می کند تا:
- مرور ادبیات خودتان را بنویسید، چرا که بعد از این کار خیلی با ادبیات موضوع آشنا می شوید.
- تفاوت های رویکردهای محققین دیگر و نتایج آن ها در قیاس با کار خودتان شناسایی کنید.
- متوجه نقاط قوت و ضعف (که بعضا شامل سوگیری یا bias می شود) بشوید.
این سه نکته به شما کمک می کنند تا بهفمید از چه نظر پژوهش شما منحصربفرد، نوآورانه، جالب و مفید است. همین طور متوجه خواهید شد که چطور کار شما ادبیات و دانش فعلی را به جلو می برد. یادتان باشد هدف شما پیدا کردن یک شکاف در علم و پرکردن آن است.
اگر هم جستجوی خیلی جامعی در ادبیات موضوع انجام داده اید، اصلا می توانید یک مقاله مرور ادبیات بنویسید.
————————————————————
چطور یک قالب برای مقاله درست کنم؟
یک مقاله که خیلی به موضوع شما نزدیک است را انتخاب کنید، خصوصا موردی که از خواندش هم لذت بردید. همین مقاله را الگوی مقاله نویسی خود قرار دهید و می توانید به همان سبک مقاله خود را کپی/پیست پیش ببرید {البته کپی/پیست برای جملات نداریم چرا که سرقت ادبی یا plagiarism محسوب می شود}. شما الگو و نوع ساختاربندی را کپی می کنید.
بعد دقت کنید چطور این مقاله الگو ساختاربندی شده:
- محقق چطور شروع می کند؟
- او در هر قسمت، به چه نکاتی اشاره می کند؟
- او چطور پاراگراف ها را به هم وصل می کند؟
- او چطور نتایج مقاله را به بحث متصل می کند؟
- او چطور نتیجه گیری مقاله را انجا_blankم می دهد؟
حین خواندن مقاله الگو، حتی می توانید اصطلاحات انگلیسی مفید را نت برداری کنید. یادآوری: اصطلاحات نه جملات کامل.
——————————————————–
آیا اول باید مقاله را فارسی بنویسم و بعد آن را انگلیسی کنم؟
توصیه ما این است که مستقیم مقاله را انگلیسی بنویسید. شاید اولش سخت باشد اما اگر مقاله ای الگویی را پیدا کنید که یا توسط بومی زبانان نوشته شده یا خیلی دقیق ویرایش انگلیسی شده، سرعتتان بعضا از نوشتن مقاله به فارسی و بعد برگردان به انگلیسی بیشتر خواهد بود. از نطقه نظر زبان انگلیسی هم مطمئن تر و دقیق تر خواهد بود چرا که از اصطلاحات استانداردی استفاده خواهید کرد که مستقیما از مقالات با کیفیت (همان مقاله های الگو) برداشته اید.
یک ایده جالب این است که حین انجام پروژه، به صورت انگلیسی نت برداری کنید. به این شکل، وقتی نوبت به نوشتن متن مقاله می رسد، کلی محتوای آماده دارید. با این کار در ضمن انگلیسی تان هم پیشرفت خواهد کرد و احیانا متوجه درک ناقص از موضوع هم خواهید شد.
اگر فکر می کنید متن انگلیسی ای که می نویسید، دارای اشتباه خواهد بود، موسساتی مثل آکادمی ویرایش ایران در خدمت شما هستند تا متن مقاله انگلیسی تان را ویرایش کنند تا به بالاترین سطح ممکن برای ارسال به ژورنال های isi برسد.
———————————————-
از چه سبک و ساختاری باید استفاده کنم؟
هر ژورنالی الزامات و راهنمای سبک خود را دارد. این دستورالعمل ها را تحت عناوین مختلفی در سایتهای ژورنال های مختلف می بینید: دستورالعمل نویسندگان (instructions for authors)، نکاتی برای نویسندگان (notes for authors)، راهنمای نویسندگان (author guidelines). اغلب این موارد را در صفحه ای به نام “author resources” خواهید دید.
این راهنماها شامل موارد زیر هستند:
- نوع عناوین قابل پذیرش برای مقاله (مثلا آیا running title یا عنوان کوتاه لازم هست یا خیر؟)
- ساختار مقاله – مثلا، آیا مرور ادبیات نزدیک شروع مقاله هست یا انتهای آن؟ آیا نتایج مقاله در بحث گنجانده می شود یا بخش جدایی دارد؟ آیا اصلا بخش نتیجه گیری داریم؟
- چیدمان (نحوه ارائه چکیده – یک پاراگراف بلند، یا 5-6 پاراگراف کوتاه)
- ساختار قسمت های مقاله – بعضی ژورنال ها دقیقا مشخص می کنند که چطور قسمت های مقاله باید ساختاربندی شوند (اغلب در بخش بحث مقاله) و چه عناوین فرعی ای (subheadings) باید استفاده شود؟
- استفاده از زمان مجهول به جای ضمایر شخصی (I, we)
- نحوه استناددهی
- نحوه چیدمان کتاب شناسی یا bibliography
- استفاده از کلمات کلیدی برای مقاله
- املای بریتانیایی یا آمریکایی
شدیدا توصیه می کنیم که به دقت از این دستورالعمل ها پیروی کنید و قبل از شروع به نوشتن مقاله، حتما این فایلها را دانلود کنید.
اگر هم قصد چاپ مقاله در ژورنالی با ایمپکت پایین دارید، همچنان توصیه می کنیم دستورالعمل های ژورنال های با ایمپکت بالا را بخوانید تا بهتر متوجه ریزه کاری های مقاله نویسی بشوید.
اگر هم در سایت ژورنال هیچ کدام از موارد بالا را ندیدید، توصیه می کنیم به صفحه ‘Welcome to resources for authors’ در وبسایت ژورنال پزشکی بریتانیا (bmj.com) بروید. حتی اگر دانشجوی پزشکی نیستید، این دستورالعمل ها برای همه رشته ها مفید هستند.
این که گاها اسم ژورنالهای پزشکی را می آوریم دلیلش این است که همگی آن ها در تلاشند کیفیت مقالات چاپ شده در ژورنال های خود را افزایش دهند. بنابراین، خواندن یکی دو مقاله پزشکی (ژورنالهای معتبر) به شما کمک می کند تا تکنیک های نوشتن شفاف و مختصر/مفید را بیاموزید.
——————————————————–
چطور یافته هایم را پررنگ کنم؟
حین برنامه ریزی برای نوشتن محتوای هر قسمت مقاله، به این فکر کنید که کجا و چطور می توانید یافته های خود را پررنگ کنید. بد نیست با خود فکر کنید که خواننده سوالات زیر را از شما می پرسد:
- چه مشکلی را قرار است رفع/بررسی کنید؟
- چطور آن را رفع/بررسی کردید؟
- چه تقاوتی راه حل/بررسی شما با بقیه رویکردها دارد؟
- چه یافتید؟
- چه تفاوتی بین دانش فعلی ادبیات موضوع و یافته های شما وجود دارد، و تفسیرش چیست؟
یادتان باشد خوانندگان اغلب اول از همه عنوان و چکیده مقاله را می خوانند و بعد به سراغ بحث مقاله می روند. البته بعضی ها هم صرفا به شکل ها و جداول نگاه می کنند! نکته این جاست که نمی توانید مطمئن باشید که دقیقا از کجا شروع به خواندن مقاله می کنند. پس، باید جواب سوالات بالا را در اکثر قسمتهای مقاله ببینند. پیشنهاد ما این است که به مقالات دیگر آن ژورنال نگاه کنید و ببینید چطور به سوالات بالا پرداخته اند. پر واضح است که تاکید شما برای پاسخ به سوالات بالا از قسمت به قسمت متفاوت است و اساسا در چکیده و بحث خیلی جامع به همه سوالات می پردازیم. اما نکته مهم این است که تک و توک ! در قسمت های دیگر هم اشاره ای به آن ها داشته باشید.
حین مرور مقاله تان، اگر دیدید خیلی پررنگ سازی انجام داده اید، بد نیست چند جمله را حذف کنید. اما به هر حال حین نوشتن متن اولیه، پررنگ کردن مداوم نوآوری و کارتان تمرکز بیشتری برای خواننده ایجاد می کند (خلاصه تعادل در این زمینه ضروری است).
حرف آخر این قسمت این است که به مقاله خود به چشم یک محصول نگاه کنید که قرار است به داوران/ادیتورها بفروشید: هر چقدر شفاف تر و اقناع کننده تر باشید، ژورنال هم به احتمال بیشتری متن مقاله شما را “خواهد خرید”.
——————————————————–
مسئولیت فهمیدن متن مقاله با کیست؟ من یا خوانندگان؟
جواب این سوال به فرهنگی بر می گردد که از آن آمده اید. آیا فاصله زیادی از نظر قدرت بین شما و اساتید وجود دارد؟ آیا اساتید از شما توقع دارند حرفشان را خودتان تحت هر شرایطی متوجه شوید؟ آیا طوری می نویسند که شما به زحمت باید منظورشان را درک کنید؟ اگر بله، شما در گروه اکثریت هستید. به این فرهنگ می گویند receiver-oriented که یعنی فهم مطلب بر دوش مخاطب است و نه گوینده/نویسنده.
فرهنگ آنگلوساکسون هم زمانی این طور بود. اما در حدودا 50 سال اخیر، نقش ها عوض شده. این وظیفه گوینده یا نویسنده است که مطمئن شود مخاطبش متوجه حرفش می شود.
اصل در مقاله نویسی شما هم همین است: تا جای ممکن فهم مقاله را ساده و بی زحمت کردن.
یکی از کارهای مهم آکادمی ویرایش ایران در زمینه ویرایش مقاله همین خواننده/داورپسند کردن جملات مقاله است.
————————————————————
چطور داوران را خوشحال کنم؟
شاید مقاله ای به انگلیسی بنویسید که کاملا از نظر زبان دقیق است اما به دلیل ضعف نگارش همچنان ریجکت می شود. این اتفاق اغلب برای بومی زبانان انگلیسی می افتد. از آن طرف، مقاله ای داریم که ساختار خوانش پذیری خوبی دارد و برای همین پذیرفته می شود (اغلب با minor revision) اما شاید از نظر انگلیسی بی دقتی هایی هم داشته باشد. (البته برای ایرانی ها به دلایل نامعلومی! وسواس به شدت بالاس و برای همین، هم ساختار/جمله بندی و هم دقت کلمات و گرامر انگلیسی به هیچ عنوان نباید خطا داشته باشد).
طی تجربه چند سال اخیرمان، داوران بومی اغلب به جریان متن مقاله و خوانش پذیری آسان آن کار دارند. اما غیر بومی زبانان خصوصا چینی ها و هندی ها بیشتر به غلط های گرامری و لغوی به اصطلاح گیر می دهند. پس باز هم تایید می کنیم انگلیسی دقیق شرط پذیرفته شدن مقاله است (کار آکادمی ویرایش ایران هم ویرایش مقاله به صورتی فرانیتیو (یعنی ماورای لغات و گرامر انگلیسی) و کاملا دقیق و بی نقص برای پذیرش مقاله است.
مهم ترین نکته این است که همه داوران از زبان ساده خوششان می آید نه کلمات قلمبه سلمبه!
حین نوشتن مقاله، به نکات زیر دقت کنید:
- داور اجباری برای داوری مقاله شما ندارد: اغلب داوران در زمان شخصی خودشان مقاله شما را داوری می کنند و انگیزه علمی مستقیمی در این باره وجود ندارد. پس هر کاری می توانید بکنید تا کار برای داور آسان تر و لذت بخش تر شود. منظور، انگلیسی شفاف، چیدمان شفاف، جداول شفاف و غیره است. به این شکل، داور خوشحال تر شده و شانس اکسپت آن بالا می رود.
- طوری بنویسید که حتی یک غیرمتخصص یا فرد کم تجربه هم متوجه شود: تحقیقات روز به روز تخصصی تر می شوند طوری که حتی دو نفر با مدرک مشابه ممکن است متوجه مقالات همدیگر نشوند. به علاوه، چون گروه های پژوهشی همیشه نمی توانند بودجه لازم برای تحقیق در حوزه خاص مدنظرشان را دریافت کنند، بعید نیست که مجبور شوند به سمت حوزه ای بروند که بودجه برای آن وجود دارد. این یعنی که باید ادبیات این حوزه جدید را بخوانند. هر چقدر ادبیات موضوع شفاف تر باشد، فهم برای آن ها ساده تر خواهد بود.
پس، وقتی شروع به نوشتن می کنید، حواستان باشد که شاید خواننده به اندازه شما متبحر و متخصص نباشد.
- مطمئن شوید که مقاله تان به اندازه کافی برای یک متخصص جذاب است: منظور یعنی مقاله باید گوشت! (محتوای علمی) کافی برای متخصصین داشته باشد. معنایش البته پیچیده نویسی نیست بلکه نوشتن جزئیات کافی به منظور جلب نظر متخصصین است.
- به فرم های مورد استفاده در گزارشات داوران دقت کنید. هر ژورنالی یک فرم استاندارد دارد که داوران از آن برای نوشتن گزارشات خود استفاده می کنند. ادیتور سپس بر اساس آن تصمیم می گیرد که آیا مقاله شما برای چاپ مناسب هست یا خیر. از طریق استادتان یا همکارانتان می توانید به این فرم ها دسترسی پیدا کنید (و شاید حتی فرم مربوط به ژورنال مدنظرتان را هم پیدا کنید).
از سوالات موجود در فرم ها به عنوان راهنمای نگارش استفاده کنید. چند مثال:
- آیا پژوهش جدید است و اهمیت بین المللی دارد؟
- آیا مقاله با اهداف و حوزه (scope) ژورنال همخوانی دارد؟
- آیا مقاله از نظر گرامری درست و شفاف است؟
- آیا سبک نوشتن مختصر/مفید و مناسب کار هست؟
- آیا عنوان مقاله مناسب محتوای آن هست؟
- آیا چکیده دقیقا محتوای مقاله را توصیف می کند؟
- آیا نتیجه گیری ها بر اساس شواهد و استدلال هستند؟
خلاصه، پس از اتمام مقاله نویسی، یک دور چک کنید که آیا پاسخ به تمام سوالات بالا “بله” هست یا خیر.
————————————————
نقش موتورهای جستجو در دسترسی بهتر به مقالات چیست؟
مطالعه جالبی که توسط یک جامعه شناس در دانشگاه شیکاگو انجام شد نشان داد که علیرغم بیشتر شدن تعداد مقالات آنلاین، عموما فقط مقالات خیلی تازه و اخیر مرتب استناد می گیرند.
یادتان باشد این موتورهای جستجو هستند که تعیین می کنند ما احتمالا چه متونی خواهیم خواند. اکثر ما روی چند صفحه اولی کلیک می کنیم که موتورهای جستجو به ما نمایش می دهند. متاسفانه باعث می شود scope خوانش ما محدود شده و اهمیت مقالاتی که بالاتر از بقیه نمایش داده می شوند روز به روز بیش از واقعیت برجسته شود.
نکات بالا پیام مهمی برای مقاله نویسی شما دارد:
- کلمات کلیدی اهمیت بالایی برای شناسایی مقاله شما توسط موتورهای جستجو دارند.
- وقتی که خواننده فورا متوجه مقاله شما نشود و به آن در مقاله خودش استناد ندهد تعداد کلمات اصلا مهم نیست.
پاسخگوی سوالات و نظرات شما هستیم